Artwork of the week #27: John Stone – Jon & Jimmy

Op Saatchiart.com staan een paar duizend kunstenaars, de ene is gevestigd de ander is totaal onbekend. Als je een kunstenaar zijn profiel bekijkt, krijg je ook meteen opties van kunstenaars die vergelijkend werk maken of in ieder geval iets wat er in de verte op lijkt. Je kan dan op die afbeeldingen klikken zodat je op de desbetreffende kunstenaar zijn profiel pagina terecht komt. Ook hier krijg je weer suggesties voor nieuwe kunstenaars. Op deze manier kan je in een korte tijd door veel kunstwerken heen graven totdat je iets tegenkomt wat de moeite waard is om even bij te blijven hangen.

 Zo kwam ik op de onbekende Amerikaanse kunstenaar John Stone. Ik zeg ‘onbekende kunstenaar’ omdat hij, los van het werk dat staat op Saatchiart.com, niet te vinden is op het internet. Geen website, geen verwijzingen naar galeries, helemaal niets. Het enige dat ik weet is dat hij woont in Chattanooga in de staat Tennessee. Er is wel een Johnstonepaintings.com, maar dat is de website van een pruimtabak kauwende Texas cowboy die, niet slechte maar ontzettend kitscherige, schilderijen maakt van dieren. Dit is dus niet de John Stone die ik bedoel, laat dat duidelijk zijn.

 De reden waarom mijn oog viel op het werk van John Stone is moeilijk te zeggen. Eén van de redenen is denk ik omdat je eerst door tientallen middelmatige twaalf in een dozijn kunstwerken moet voordat je echt een goed schilderij vindt.

Maar om dit als enige reden op te geven, dan doe ik het werk van Stone toch echt te kort. Het zijn ontzettend sterke portretten van ongeïdentificeerde figuren. Figuren zonder gezichten in zwart en witte verf bestaande uit een aantal sterke kwaststreken. De schilderijen zijn prachtig in hun eenvoud. Ze doen mij denken aan oude zwart/wit portretfoto’s uit het begin van de 20ste eeuw. Foto’s die door de vaak strak geënsceneerde plaatsing van de figuren een lege uitstraling hebben en die door de aantasting van de tijd steeds slechter zichtbaar zijn geworden.

 Door de schilderijen titels te geven als ‘Ali & Paul’ en ‘Kimberley & Sue’, versterkt hij de vervreemding nog meer. Doordat de figuren nietszeggend zijn en je er bijna geen identiteit aan kunt geven, zijn de namen de enige houvast die je hebt. Maar wie zijn Ali en Paul en wie is Kimberley? Je weet niks van ze en het schilderij geeft je ook geen diepte in hun karakter. Het zijn lege hulzen waar je zelf invulling aan kan geven. Het kunnen je eigen vrienden zijn, of een afbeelding van je grootouders.

 Het mooie is dat de schilderijen passen bij het beeld dat ik heb van John Stone, namelijk geen beeld. Er is niets te vinden over hem, hij is een man zonder gezicht net als de figuren in zijn schilderijen.

John Stone – Jon & Jimmy, olieverf op paneel, 33×30 cm