Elke week post ik hier één werk van een kunstenaar die mij inspireert en uitdaagt om zelf te schilderen.
Lon Godin (woont en werkt in Amsterdam) staat toch voornamelijk bekend om haar abstract aandoende zwart/wit schilderijen. Deze schilderijen zijn een formeel onderzoek naar verf en compositie, hoe maak je een dynamisch beeld met alleen maar zwarte en witte verf.
Dit onderzoek uit zich in abstracte schilderijen van vreemde vervaagde patronen. Waar ze deze patronen vandaan haalt is mij onduidelijk, maar dat maakt verder ook niet uit. Soms lijken het röntgenfoto’s van slecht zittend behang en andere schilderijen lijken dan weer ingezoomde structuren van vezels of iets dergelijks. Ik denk ook niet dat het er toe doet waar de afbeelding van afgeleid is, voor haar gaat het waarschijnlijk over verf en hoe die verf tot een beeld omgezet kan worden. Hoe creëer je met rauwe vormen en woeste bewegingen een dynamisch beeld wat kloppend aanvoelt.
De laatste jaren heeft de zwarte en witten verf plaatsgemaakt voor kleur, veel kleur. Hierdoor krijgen de schilderijen een natuurlijk karakter. Het worden patronen, satellietbeelden van landschappelijke bovenaanzichten. En met satellietbeelden kom je eigenlijk terecht op filmbeelden of gecomputeriseerde beelden.
Naast haar schilderijen projecteert ze regelmatig filmbeelden die een zelfde soort patroon weergeven en als je dan goed kijkt dan merk je dat het beelden zijn van haar eigen schilderijen.
Deze samenwerking tussen het geschilderde schilderij en het gefilmde schilderij is ontzettend spannend, omdat de dynamiek die ze zoekt in haar schilderijen dan echt tot leven komt. De vibratie en vervaging in deze films is iets wat je terug voelt in haar verstilde schilderijen.
Er is nu een groep show in het Stedelijk Museum ”s-Hertogenbosch waar foto’s en films van haar getoond worden.
Lon Godin – Zonder Titel, olieverf op doek, 2006
Hier meer info over de groep show in het Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch
http://www.sm-s.nl/exhibitions/detail/33/traces