Artwork of the week #18: Guy Vording – An Unfinished History #10

Het hoeft bij mij zeker niet altijd een schilderij of een interessante schilder te zijn die me inspireert en aanspoort om zelf te gaan schilderen. Dit keer is het Guy Vording, een tekenaar en collage maker pur sang en kersvers afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Mede doordat hij vanaf 7 november bij mij een solo expositie heeft in Artspace Untitled, schrijf ik nu een stuk over hem.

 De meters lange, maar soms ook kleine tekeningen van Vording zijn vaak opgebouwd uit kleine subtiele potlood streepjes die zich op het papier uitstrekken tot grote landkaarten, mind-maps. Naar mijn idee zijn het kaarten gebaseerd op de gedachte aan een plek, het gevoel dat je krijgt als je denkt aan een plek waar je een bepaalde herinnering aan hebt. Het lijkt alsof de herinnering langzaam structuur krijgt en streepje voor streepje vanuit het binnenste van je brein naar buiten wil. De expansiedrift van een gedachte, een soort telekinetische ervaring. Door die kleine stukjes aan elkaar te koppelen creëer je een nieuwe werkelijkheid, een nieuwe wereld waarin je het moment van de herinnering opnieuw beleefd.

 Zijn collages zijn visueel en inhoudelijk voor een deel anders dan zijn tekeningen. In zijn collages lijkt hij te proberen de geschiedenis te herschrijven, niet de geschiedenis die daadwerkelijk in het verleden heeft plaats gevonden, maar de herinnering aan een bepaalde tijd. Hij probeert visueel vast te leggen hoe de geschiedenis en alles wat je als persoon mee maakt invloed heeft op alles wat je je herinnerd. Daarom zal de herinnering aan een bepaald moment in je leven nooit hetzelfde zijn als het daadwerkelijke moment zelf. Je probeert in je gedachten de herinnering opnieuw te construeren, maar doordat de tand des tijds je herinnering aantast vul je dat op met stukjes die niet bij het werkelijke moment aanwezig waren. Hierdoor creëer je je eigen versie van de werkelijkheid of eigenlijk een nieuwe werkelijkheid.

 Zijn collages bestaan uit zwart/wit foto’s waar stukken uit ontbreken, die hij opvult met nieuwe organische vormen. Deze vorm staat synoniem aan de stukjes die je gebruikt om je herinneringen mee aan te vullen. De organische vormen hebben invloed op het uiteindelijke beeld en hoe je dat dan ervaart.

 Het is altijd een genot om naar Vording zijn werk te kijken omdat je geconfronteerd wordt met jezelf en de herinneringen aan je eigen geschiedenis. Je gaat je afvragen wat nou daadwerkelijk echt is en wat je er zelf allemaal aan toegevoegd hebt.

Een selectie van zijn werk is te zien vanaf 7 november in Artspace Untitled te Maarssen.

Guy Vording – An Unfinished History #10, Inkt op papier en collage, 20×18..5 cm, 2013