Artwork of the week #12: Raoul de Keyser – Kalklijnen Hoek

Het was onvermijdelijk dat ik een keer over Raoul de Keyser zou schrijven. Hij is de afgelopen jaren van grote invloed geweest op mij als schilder. Zijn oprechte, abstracte beeldtaal en subtiele manier van kijken naar de wereld is iets wat ik prachtig vind aan De Keyser.

 Raoul de Keyser woonde in Deinze, België, waar hij een atelier had naast het voetbalveld van de lokale voetbalvereniging. Elke dag als hij uit zijn raam keek, dan zag hij dat veld, groen, simpel met witte kalklijnen. Dit beeld intrigeerde hem enorm en die lijnen op dat groene vlak waren voor hem als verfstreken op een canvas dat nog geschilderd moest worden. Maar niet alleen het veld, ook de wolken boven het veld en het prikkeldraad rond de weilanden om het veld zijn motieven voor De Keyser om te schilderen. Bescheiden, banale onderwerpen die een poëzie bevatten die op doek gevangen moest worden.

 Hij was steeds meer op zoek naar essentie, de grens van het zintuiglijke en het onzichtbare. De abstractie was een logisch gevolg daarvan, maar de connectie met de realiteit bleef altijd zichtbaar. Niets wat De Keyser schilderde was toevallig, altijd is er de band met het oorspronkelijke motief en is zijn zoektocht zichtbaar om daar het ideale, ideële uit af te leiden.

 Als je naar één schilderij kijkt van De Keyser, dwingt het je om naar zijn gehele oeuvre te kijken, dit omdat elk schilderij weer een nieuwe stap is in zijn zoektocht. Je wilt die zoektocht begrijpen om daarna samen met hem de volgende nieuwe stap te maken.

 Helaas zijn er geen stappen meer samen te zetten, Raoul de Keyser overleed op 6 oktober 2012. Jef Lambrecht heeft over zijn dood gezegd “Raoul De Keyser is dood. Het werk is af. Zeker is dat hij nog lang zal leven”. Daar heeft hij helemaal gelijk in, voor mij blijft hij leven zo lang ik leef. Hij kan misschien geen stap meer zetten, maar ik zal voor elke stap een stap extra zetten.

Raoul De Keyser – Kalklijnen hoek , acrylverf op doek , 253 x 190 cm, 1971